Va fan glor'u pÄ?
HÀrefter kommer ett pÄhittat samtal med ett fÄr.
FrÄn en promenad i en stadspark, en morgon i februari.

-TjÀÀna!
-Tja fÄret! Vill du höra ett skÀmt?

-Nja, kÀnner mig lite skÀptisk alltsÄ...
-Men kom igen, det blir kul!
-OkÀÀÀj dÄ.
Â
-Vilken kelig gÄs du har! Ja, det Àr en umgÄs!

-Det var ju inte sÄ roligt.
-Joo.
-NÀÀÀ.
-Jo!

-Hahaha, okej, jag fattar nu! Hahaha.

-Heh, det var ju kul!
-Ja, jag sa ju det.

-VÀÀnta, vad gör du? Fokus pÄ mitt ansikte va?

-Usch, taskigt att fokusera pÄ mina fötter! Jag har faktiskt komplex för dem!

-Nu ska jag nog ta och gÄ hem.
-Va? Varför dÄ?
-Jag vill inte höra fler vitsar. Och jag kÀnner mig inte sÄ fotogenisk idag, sÄ du fÄr sluta fotografera mig!

-HÀÀjdÄ.

-HallÄÄ, vad gör ni dÀr borta?!? HallÄÄ, vÀÀÀnta pÄ mig!
Â
Â
Tack o hopp, kul att trÀffa fÄr och hitta pÄ en egen konversation med de. Men det sÄg faktiskt verkligen ut som hen skrattade!